مراقبت قبل از تزریقات PRP مو
به طور کلی، چندین مورد جهت آماده شدن برای تزریقات PRP مورد نیاز است.
با این حال، PRP می تواند به روش های مختلفی تزریق شود. برای مثال، گاهی اوقات قبل از تزریق، محلول موضعی بی حس کننده لیدوکائین به پوست سر اعمال می شود. ممکن است برای اعمال این دارو فرد ملزم باشد تا زودتر در جلسه درمانی حاضر شود.
در مواقع دیگر جهت کاهش هر گونه ناراحتی یک ماده بی حس کننده موضعی با PRP ترکیب می شود. گاهی اوقات، پزشک PRP را در حین جراحی تزریق یا اعمال می کند. در این مورد، آماده شدن برای تزریقات PRP شامل پیروی از توصیه های قبل از عمل جراحی می شود.
فرایند تزریق PRP
در این قسمت مواردی بیان شده اند که از فرایند تزریق موضعی PRP انتظار می رود:
۱- یک فرد متخصص در زمینه مراقبت سلامت یک نمونه خون از فرد می گیرد. مقدار نمونه به محلی بستگی دارد که قرار است PRP به آن تزریق شود. برای مثال، در یک مطالعه مقدار خون گرفته شده برای تزریق به پوست سر ۲۰ میلی لیتر بود. این مقدار کمی بیشتر از یک قاشق چایخوری است.
۲- خون در یک سانتریفیوژ قرار می گیرد. این مورد دستگاهی است که با سرعت بالایی چرخیده و سبب جداسازی مواد درون خون می شود. فرایند جداسازی در حدود ۱۵ دقیقه به طول می انجامد. یک تکنسین پلاسمای جدا شده را گرفته و آن را برای تزریق به ناحیه مورد نظر آماده می کند.
۳- پزشکان اغلب برای مشخص کردن نواحی خاص جهت تزریق از تصویر برداری هایی مانند سونوگرافی استفاده می کنند. از جمله این نواحی خاص جهت تزریق می توان به تاندون ها اشاره کرد. سپس پزشک PRP را به ناحیه مورد نظر تزریق می کند. طبق مراقبت سلامت Emory این فرایند حدود ۱ ساعت به طول می انجامد.
تعداد جلسات پی ار پی مو
تعداد جلسات درمان پی آر پی با توجه به شدت ریزش مو برای هر فرد متفاوت است. به طور کلی معمولاً پی آر پی در ده جلسه با فاصله سه هفته انجام شده و پس از آن فرد باید هر سال ۲-۳ مرتبه درمان خود را تکرار کند.
هزینه PRP چقدر است؟
تعداد کمی از برنامه های بیمه ای بازپرداخت هزینه تزریقات PRP را پوشش می دهند. بخش عمده هزینه این عمل بر عهده فرد خواهد بود. همچنین، هزینه ها از یک مکان تا مکان دیگر متفاوت بوده و به نحوه مصرف تزریقات نیز بستگی دارند.
عوارض PRP برای قسمت های دیگر بدن
از آنجایی که PRP شامل تزریق یک ماده به پوست می شود، عوارض جانبی احتمالی نیز به همراه دارد. PRP یک اتولوگوس است یعنی حاوی موادی است که مستقیما از بدن خود فرد بدست آمده اند. این مورد خطرات بروز واکنشی حساسیتی را کاهش می دهد که می تواند در اثر تزریق دیگر داروها مانند کورتیزون یا هیالورونیک اسید به وجود آید. با این حال، خطراتی نیز در تزریق کردن وجود دارند که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
عفونت
آسیب های عصبی
درد در محل تزریق
آسیب بافتی
فرد باید در ارتباط با این خطرات احتمالی و همچنین اقدامات پزشک جهت کاهش این خطرات با او صحبت کند.
